پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

متن خبر اقدام به معرفی کتاب معماران پولی حسین درودیان می‌کند و در چکیده هم انتقادات خود از تحلیل‌های این کتاب را بیان داشته ایم. بنیادی‌ترین سوالی که می‌توان از نویسنده پرسید این است که بانک‌ها به چه شیوه‌ای اقدام به خلق پول می‌کنند؟ مسلما جواب نویسنده هم شامل مواردی نظیر سود سالیانه نزدیک به ۲۰ درصد به سپرده‌ها، گردش چندباره وجوه در قالب اعتبارات و تسهیلات، ورود احتمالی به بازار‌های واسطه گری و مواردی همانند، خواهد بود. به جناب نویسنده باید گفت که آیا می‌دانند که چرا بانک باید ۲۰ درصد سود بدهد، چون تورم وجود دارد و دولت نرخ سود را بشکل تکلیفی تعیین می‌کند نه بانک. بخش زیادی از چرخش پول در قالب انواع تسهیلات دست خود بانک‌ها نیست و جزو تکالیف دولت است و بخش در اختیار بانک، تحت نظارت بانک مرکزی. ورود بانک‌ها به برخی از بازار‌های دلالی و واسطه‌ای باید توسط بانک مرکزی کنترل شود. راستی آقای نویسنده از خود پرسیده اند که چرا بانک‌ها نباید در صنایع بزرگ ورود کنند (به اصطلاح عامیانه بنگاهداری)؟ بهتر است ابتدا تکلیف مان را با شناخت پارادوکسیکال خودمان مشخص کنیم و بعد به بانک و بانکداری حمله کنیم. کشوری که بالغ بر ۸۰ درصد اقتصادش روی بانک می‌چرخد و سایر بازارهایش رد پای گندکاری‌های مدیریت دولتی و سیاسی دارد، چطور می‌تواند اقدام به حذف یا محدود سازی بانک و بانکداری کند؟ بهتر نیست، واقع گرا‌تر به مسئله برخورد نموده و اشکالات احتمالی موجود در سیستم بانکداری را در کانون توجه قرار داده و تلاش کنیم که کم رنگ شده و حذف گردند؟